Een ode aan de nar (mixed media)
In De Nachtwacht zoals die nu in het Rijksmuseum hangt, loopt linksonder een speels figuur het beeld uit. In deze ‘herstelde’ versie van De Nachtwacht krijgt die figuur de ruimte die Rembrandt voor ogen moet hebben gestaan. Voor Wilfred Vissers de kans om het fragment te herscheppen naar het beeld van de meester, althans: zijn vermoeden hiervan. Wilfred werd getroffen door het spottende lachje, de schalkse uitdrukking op het gezicht. “Ik denk dat dit de nar in het tafereel is, de toevoeging van Rembrandt op dit ensemble van de gevestigde orde.”
Het werken aan het fragment motiveerde Wilfred tot diepgaande research van het werk en het leven van Rembrandt. Door zijn werken wordt Wilfred niet werkelijk geraakt, ook niet na deze research, maar des te meer door zijn leven. “Pas nu ontdekte ik de rebelsheid van Rembrandt, de man die voor het eerst buiten de lijntjes ging, in zijn benadering van het onderwerp, de inzet van technieken die nooit eerder waren beoefend, zoals het krassen in de verf. Vooral dat anders doen spreekt mij aan.”
Zoals vaker in Wilfreds oeuvre, hanteert hij in zijn werken tal van materialen, van textiel tot hout, van metaalsplinters tot papier, en uiteraard een veelheid aan verfsoorten. In dit fragment greep hij voor het eerst naar ijzerdraad, en ook al voor het eerst legde hij zich beperkingen op in het kleurgebruik. “Altijd ging ik heel intuïtief te werk, ik greep wat me voor handen kwam, dacht er later pas over na wat ik eigenlijk creëer.” Nu was het omgekeerd, ook vanwege de groepsopdracht, voor Wilfred ook de opdracht zich te houden aan de lijnen, en de doorloop in de omliggende fragmenten. “Het was voor mij heel goed om eens in een wat strakker kader te werken.”
Instagram: @wilfredvissers
Facebook: FishArt / Wilfred Vissers