Een vlag in het licht (textiel, mowilithe, olieverf, vloeibare kunsthars)
De keuze van Helmi Megens viel op de vlag in de linker bovenhoek, omdat ze hierin met textiel aan de slag kon, lekker voelbaar en goed te combineren met een bewerking met verf. Op diverse manieren heeft ze de vlag ‘naar voren’ weten te halen, bijvoorbeeld door met textiel extra volume te realiseren, waarbij ze de stof eerst heeft bewerkt met mowilithe, om er daarna olieverf op te brengen met kwast en paletmes.
Ook door met licht en donker te spelen wist Helmi de vlag te accentueren: haar fragment onderging de ene na de andere bewerking, waarbij ze de achtergrond almaar donkerder inkleurde. “Zo kwam het licht naar voren.” Het is haar dankzij dit fragment veel duidelijker geworden waarom Rembrandt de schilder van het licht wordt genoemd. “Heel knap hoe hij door te werken met licht en donker bepaalde onderwerpen weet te benadrukken.”
Ze is naar eigen zeggen door de bewerking van de vlag als kunstenaar een stap verder gekomen. Ze let nu veel meer op haar techniek, op het werken met licht en donker, op het kleurgebruik en op de positie van het onderwerp op het doek. “Ik denk dat hierdoor mijn werk meer verdieping krijgt.” Ze kijkt nu ook anders naar de grote schilder, mede dankzij de studie die ze heeft gemaakt van een keur aan boeken over Rembrandt. Ze aanschouwt nu niet alleen het schilderij als een geheel, ze beoordeelt een werk niet alleen op ‘mooi of minder mooi’. “Ik let nu veel meer op de details. Ik bewonder in zijn werk nu vooral zijn techniek.”
