De touwtjes in de trommel (mixed media met een basis van olieverf)
Van de oorspronkelijke Nachtwacht is ook ter rechterzijde een reep verwijderd, van zo’n twintig centimeter. In deze herstelde versie komt de man met de trommel veel beter tot zijn recht, voor Marie-Louise Janssen het aangrijpingspunt voor juist dit fragment. Waarom? “Vanwege de houding van de trommelaar met de wijde mouwen, de in het oog springende trom en het sterke contrast tussen licht en donker.”
De trommel is in dit fragment iets de marge gehaald, en Marie-Louise legt er graag nóg meer nadruk op, zeg maar, door de trommel te laten klinken. Het in het oog springende geel werkt mee en heeft ze in haar versie gehandhaafd, nieuw is de extra dimensie die ze aan de trommel heeft toegevoegd. Zie de nauwkeurige bewerking met kopspijkertjes en ronde siersteentjes, de met een structuurpasta gevormde randen die de trommel iets naar voren haalt, én de kleine stukjes koord. Klinkt eenvoudig, maar de maatvoering van het touwtje luistert nauw. “Ik ben zowat de hele stad afgegaan om precies het goede koord te vinden. Die nauwkeurigheid was ik aan deze prachtige trommel verschuldigd.”
Het werken in drie dimensies in dit fragment smaakt naar meer en luidt mogelijk een nieuwe fase in van haar kunstenaarschap. “Het was een enorme uitdaging”, zegt ze. Maar gelukt. “Wat vertrouwen geeft om deze nieuwe werkwijze ook toe te passen in andere werken.”
Instagram: @marielouisejans